Frieda is slechtziend, maar laat zich door niets of niemand beperken

 Verbreed je horizon: 'Als ik het kan, kan een ander het ook'

“Ik zie een beetje weinig”. Optimistisch als ze is, vervolgt Frieda: “maar ik zie nog heel goed het verschil tussen licht en donker.” Frieda heeft een visuele beperking. “Volgens de dokter zie ik aan beide ogen minder dan 1 procent.”

Met haar oranje hoodie en haar knalgele All Stars met veters in regenboogkleuren is Frieda Tabben (69) een vrolijke verschijning. Haar korte rossige haar en kleurrijke bril geven haar een aandoenlijke uitstraling.
 

 
Aan niets zie je op het eerste gezicht dat Frieda slechtziend is. “Het is geleidelijk gegaan, dus ik heb het niet zo gemerkt", vertelt ze.

Ze zit op de sofa van haar woonkamer. Eén van haar twee kleine hondjes kwispelt vrolijk met zijn staart en kruipt naast haar.

“Mijn grote zus kon al lezen en dat vond ik prachtig. Naar mijn idee kon je dan kruipen
in de geest van de schrijver. En dat wilde ik ook graag”

Studeren was helaas niet mogelijk voor Frieda toen ze jong was

Leren is iets waar Frieda altijd al veel waarde aan heeft gehecht. En ze laat zich dan ook niet beperken door haar slechte zicht. “Leren vond ik altijd machtig mooi”. Met weemoed denkt ze terug aan haar kindertijd. “Mijn grote zus kon al lezen en dat vond ik prachtig. Naar mijn idee kon je dan kruipen in de geest van de schrijver. En dat wilde ik ook graag”.

Frieda ging naar de lagere school en wilde daarna het liefste studeren. Maar helaas was dat in die tijd niet zo goed mogelijk. Daarom ging ze werken, maar eigenlijk wilde ze verder leren. “Toen ben ik avondonderwijs gaan volgen”, vertelt ze. Helaas verliep alles anders dan gehoopt. Na het afronden van haar avondstudie werd ze ziek. “Toch wilde ik blijven studeren om mijn geest in conditie te houden.”

'Dit vond ik een waanzinnig toffe studie!'

De jaren verstreken en Frieda’s zicht ging steeds verder achteruit. Ook al ziet ze inmiddels vrijwel niets meer, ze laat zich door niets tegenhouden.

Ze is nog altijd dol op studeren. “Ik was op zoek naar een studierichting en die vind je bij NHA ruim.” Studeren verbreedt je horizon en ze ziet het dan ook als een brug naar de samenleving en naar anderen toe. Het maakt praten met mensen een stuk makkelijker. Je kunt met ze meepraten over hun interesses en hobby’s.

Fier laat Frieda haar NHA diploma Kindercoach zien. “Dat vond ik een waanzinnig toffe studie.” Met een gemiddeld cijfer van een 9,8 mag Frieda hier zeker fier op zijn. “Nu doe ik Praktische Psychologie. Maar in de tussentijd heb ik ook SPH en Psychosociaal Counseling gedaan.”

We leven in een machtig mooie tijd

Frieda staat positief in het leven en de vele hulpmiddelen die er tegenwoordig voor slechtzienden zijn, helpen haar met haar grote hobby: nieuwe dingen leren.

“We leven in een machtig mooie tijd. Er zijn hulpmiddelen en mensen zijn zich bewust van het feit dat er slechtzienden zijn. Er is heel goed mee te leven”.

Ze staat op en loopt naar haar computer. Dan begint ineens een computerstem te praten. “Ik heb een computerprogramma en dat leest de lesstof voor", vertelt Frieda terwijl ze laat zien hoe het werkt.  “Je gaat heerlijk op de sofa zitten en dan komt de les vanzelf naar je toe”. Een glimlach verschijnt op haar gezicht. Frieda geniet zichtbaar van dit voordeel. “Dus ik heb het ergens nog gemakkelijker dan een ziende student”, lacht ze.

“Ik heb een computerprogramma en dat leest de lesstof voor. Dus ik heb het
ergens nog gemakkelijker dan een ziende student.”

De technologie van tegenwoordig maakt het een stuk gemakkelijker voor Frieda

In de hoek van haar woonkamer staat de speciale computer. Daarnaast hangt een foto van één van haar hondjes. Haar woonkamer is een heerlijke plek voor haar om zich helemaal te verdiepen in haar studie. De grond ligt bezaaid met knuffels van haar kleine viervoeters. Planten, bloemen en foto’s maken het een woonkamer zoals ieder ander. Je ziet niet direct dat hier iemand woont met nog maar 1 procent zicht. Alleen de schrijftafel met groot vergrootlens verraadt dat hier iemand woont die minder goed ziet.

Deze vergrootlens helpt Frieda bij het doornemen van haar studiemateriaal. Behalve digitaal, krijg je bij NHA je studiemateriaal namelijk ook op papier. Een luxe map waarin je gemakkelijk aantekeningen kunt maken. En dat doet Frieda dan ook driftig. Met de speciale vergrootlens kan ze haar eigen aantekeningen lezen. “Daarvoor gebruik ik de schrijftafel en daar schrijf ik de aantekeningen uit.”
 

 
En dan beschikt Frieda ook nog eens over een speciale bril. Een toetertje en een soort trechtertje zoals ze het zelf noemt. “De bril was het eerste hulpmiddel dat ik kreeg”. Ze nestelt zich weer op de zetel en zet de bril op. Ze lijkt precies een soort futuristisch personage uit een sciencefiction film met deze ‘gadget’. Ondertussen leest Frieda een pagina uit haar cursus. Voorzichtig draait ze met één hand aan het ‘toetertje’. “Daarmee kun je de tekst vergroten en verkleinen, wat voor jou nodig is.”

De cursussen hebben Frieda veel geholpen in het leven

Eén van haar hondjes kruipt intussen bij Frieda op schoot. Ze laat hem nog iedere dag zelfstandig uit vertelt ze. Maar ook het huishouden doet ze zelf, net als het beantwoorden van de mail. Maar dat is niet het enige wat deze sterke vrouw kan. Frieda is namelijk erg actief als vrijwilliger bij verschillende organisaties. Zo voelt ze zich echt onderdeel van de maatschappij. 

Voor Humanitas werkt ze aan een project voor kinderen van gescheiden ouders. Ook doet ze voor de gemeente vrijwilligerswerk met verslaafde jongeren. En dankzij haar kennis van de Arabische taal staat zij bij weer een ander project anderstalige gedetineerden bij. 

De cursussen van NHA hebben Frieda dan ook enorm geholpen bij het uitvoeren van haar vrijwilligerswerk. Ze kiest altijd voor een NHA-studie met begeleiding. “Dan krijg je een docent toegewezen, die kijkt je huiswerk na, die geeft wat kritiek, wat aandachtspuntjes en die helpt als het nodig is. Ja, dat is goed geregeld.”

'Toen het boek van NHA binnenkwam dacht ik: dit moet ik bewaren!'

Ondertussen laat ze Plaza, de digitale leeromgeving van NHA, zien op haar computer. Het kost haar geen enkele moeite om wegwijs te raken op de website.

“Toen het boek van NHA binnenkwam dacht ik: dit moet ik bewaren! Als ik deze cursus heb afgerond dan wil ik dat en dat en dat nog.” Frieda raakt er niet over uitgepraat. Ze is dol op leren en ze is dan ook niet te stoppen.

“Het is zo’n breed aanbod. Er zit voor iedereen wel wat bij. En als ik het kan, dan kan een ander het ook. Dat is ook het mooie van een schriftelijke cursus. Je kunt er gewoon je tijd voor nemen. Het is aan jou, het is jouw eigen tijd.”

Nog zoveel mooie studies die ik wil volgen, maar de tijd dringt

Ze kan het iedereen aanraden. Leren vergroot je wereld en dat kan Frieda alleen maar beamen. “Je moet midden in de maatschappij durven staan en studeren helpt daarbij.”

“Ik doe over deze studie drie maanden. Er staat één jaar voor, maar ik ben een beetje Speedy Gonzales.” Even aarzelt ze. Door de jaren heen wordt haar zicht alsmaar slechter en dat is geen mooi vooruitzicht. “Ik heb nog een paar jaar redelijk zicht en ik wil nog veel meer lesstof 'opslobberen', dus ik maak een beetje haast.”

Frieda staat op van de sofa en loopt naar de grammofoonspeler. Voorzichtig legt ze er een plaat op. Een rustig deuntje begint zachtjes te spelen. Met haar vrolijke gele schoenen met regenboogveters tikt ze mee op de muziek. Dan kijkt ze op: “Er zijn nog zoveel dingen die me interesseren en daar past altijd wel een studie bij.”

“Ik heb nog een paar jaar redelijk zicht en ik wil nog veel meer lesstof
‘opslobberen’, dus ik maak een beetje haast.”